W wyniku nowelizacji ustawy o podatku VAT  od 1 stycznia 2017 roku wprowadzono przepisy dotyczące dodatkowego zobowiązania podatkowego – sankcji za nierzetelne rozliczanie podatku VAT. Sankcje będą obowiązywały w trzech wysokościach: 20%, 30% i  100%.

Sankcja 30%

Zgodnie ze zmienionymi przepisami, co do zasady, w przypadku gdy podatnik zaniżył kwotę zobowiązania podatkowego lub zawyżył kwotę VAT do zwrotu lub do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, organy podatkowe mogą ustalić dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30 proc. kwoty zawyżenia zwrotu VAT (nadwyżki VAT) lub zaniżenia zobowiązania podatkowego.

Będzie można uniknąć sankcji w przypadku:

- podatnik sam skoryguje błąd  i wpłaci różnicę wynikającą z zaniżenia podatku lub zawyżenia kwoty zwrotu przed wszczęciem kontroli podatkowej lub skarbowej,

- gdy popełnione błędy w deklaracji wynikają z błędów rachunkowych lub oczywistej pomyłki,

- nieujęcia podatku należnego lub podatku naliczonego w rozliczeniu za właściwy okres rozliczeniowy,

- gdy zaniżenie zobowiązania lub zawyżenie kwoty zwrotu lub rozliczenie w następnych okresach rozliczeniowych dokonywane jest przez osoby fizyczne, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe lub przestępstwo  skarbowe.

Sankcja 20%

Sankcja w tej wysokości będzie stosowana wobec podatnika, który po zakończeniu kontroli podatkowej ( a przed wydaniem decyzji) sam dokona korekty pierwotnego rozliczenia podatku poprzez złożenie korekty deklaracji oraz wpłaci kwotę zobowiązania podatkowego wynikającego z korekty deklaracji.

Sankcja 100%

Stawka sankcji w wysokości 100% będzie stosowana w przypadku , gdy zawyżona kwota podatku naliczonego wykazana przez podatnika w deklaracji podatkowej będzie wynikała z faktur:

- wystawionych przez nieistniejący podmiot,

- stwierdzających czynności, które nie miały miejsca,

- podających kwoty niezgodne z rzeczywistością,

-potwierdzających czynności pozorne, mające na celu obejście przepisów.

W takich przypadkach nie będzie możliwości obniżenia sankcji poprzez złożenie stosownej korekty deklaracji.

Jednolity Plik Kontrolny –  jest zbiorem danych, tworzonym z systemów informatycznych podmiotu gospodarczego poprzez bezpośredni eksport danych, zawierającym informacje o operacjach gospodarczych za dany okres, posiadającym ustandaryzowany układ i format (schemat XML) umożliwiający jego łatwe przetwarzanie.

Doświadczenie innych krajów UE

Wprowadzenie JPK w Polsce wzorowane było na doświadczeniach rozwiązań skutecznie wprowadzonych do systemów prawnych wielu państw UE (m.in. Austria, Belgia, Dania, Holandia, Litwa, Luxemburg, Niemcy, Słowenia, Szwecja, Portugalia, Wielka Brytania).

Struktury logiczne JPK

Opublikowany zestaw 7 struktur obejmuje najważniejsze księgi podatkowe i dowody księgowe. Są to:

Struktura 1 – księgi rachunkowe – JPK_KR

Struktura 2 – wyciąg bankowy – JPK_WB

Struktura 3 – magazyn – JPK_MAG

Struktura 4 – ewidencje zakupu i sprzedaży VAT – JPK_VAT

Struktura 5 – faktury VAT – JPK_FA

Struktura 6 – podatkowa księga przychodów i rozchodów – JPK_PKPIR

Struktura 7 – ewidencja przychodów – JPK_EWP

Przekazywanie plików JPK

Przekazywanie postaci elektronicznej ksiąg podatkowych i dowodów księgowych na żądanie organów podatkowych i organów kontroli skarbowej odbywa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub na informatycznym nośniku danych, z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w księgach.

Podmioty są zobowiązane przekazywać pliki JPK na żądanie organów podatkowych i organów kontroli skarbowej w następujących terminach:

• od 1 lipca 2016r. – duże podmioty
• od 1 lipca 2018r. – mikro, małe i średnie przedsiębiorstwa.

Comiesięczne przekazywanie postaci elektronicznej ewidencji zakupu i sprzedaży (JPK_VAT) odbywa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej, z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w księgach.

Obowiązek comiesięcznego przekazywania pliku JPK_VAT (ewidencja zakupu i sprzedaży VAT) będzie obowiązywał od:

• 1 lipca 2016r. – duże podmioty
• 1 stycznia 2017r. – małe i średnie podmioty
• 1 stycznia 2018r. – mikro przedsiębiorcy.